Bentota

Afgelopen vrijdag hebben we een school geschilderd die half afgebrand was. Het leukste van het schilderen was dat er allemaal hele lieve kindjes rond liepen en schattige puppy's en kittens. Omdat dit geen straat dieren waren en de kans op rabiës dus veel minder groot was mochten we deze eindelijk wel aaien. Want met honden en katten aaien word je toch wat voorzichtiger als je ziet hoeveel patiënten met rabiës het ziekenhuis binnen komen. Op zaterdag zijn we naar Bentota gegaan. Bentota is een plaatsje waar heel veel grote dure hotels staan aan het strand, meer is er ook eigenlijk niet te doen. Ons plan was dan ook de hele dag aan het strand of zwembad liggen. In de ochtend hebben we wel even aan het strand gelegen maar daarna kwam er een storm dus besloten we maar een uitje te gaan doen: een turtlefarm. De turtlefarm koopt de schildpadeieren van vissers die ze illegaal verkopen, beschermd deze eieren en laat de schildpadden vrij als ze uit het ei komen. Ook vangt de turtlefarm schildpadden op die in het wild niet meer kunnen overleven en houdt per soort een paar schildpadden voor "onderzoek". Wat dat onderzoek is weet ik niet precies, maar volgens mij was het meer bedoeld om de toeristen wat schildpadden te laten zien. Sowieso was de turtlefarm vrij toeristisch ingesteld waardoor het toch iets minder diervriendelijk is als dat het lijkt. Maar goed, het was heel schattig om al de schildpadden te zien en we mochten er een paar vrij laten! Dit vrij laten moet in het donker/schemering gebeuren want anders is de kans groot dat andere dieren ze opeten. De volgende dag in Bentota hebben we aan het zwembad gelegen en zijn we nog heel even een stadje in gegaan. 
Op maandag begon ik op een nieuwe afdeling: surgery. Ik had geen idee waar ik heen moest maar na heel wat mensen gevraagd en gebeld te hebben kwam ik toch op de juiste plek terecht. Ik moest meelopen met een dokter die de patiënten die net een operatie hebben gehad of er nog een kregen checkte. De dokter was niet heel aardig en verwachtte van mij dat ik alles al wist, wat natuurlijk niet het geval is. Ik kon gelukkig wel een paar vragen beantwoorden omdat mama me om een of andere reden vroeger altijd de anatomie probeerde te leren terwijl ik dat totaal niet nodig had. Ik was dus maar gestopt met vragen te stellen, maar begreep vaak niet wat er aan de hand was omdat het allemaal in het Singalees is. Gelukkig was er een hele lieve intern die ook mee moest lopen die dit door had en zij probeerde me alles uit te leggen. Ik heb die dag alleen nog geen operatie gezien. 
Op dinsdag moest ik weer met dezelfde dokter meelopen en was de intern er niet. De dokter had eindelijk wel begrepen dat ik nog geen geneeskunde studeerde en probeerde het wel een beetje uit te leggen, maar nog steeds snapte ik er weinig van. Toen ben ik maar rond gaan vragen of ik een operatie kon zien en dit kon in de middag! Ik ben toen maar naar huis gegaan en in de middag terug gegaan. Wat zijn operaties toch gaaf! De operatie kamer is vrij bijzonder. Het is natuurlijk allemaal een stuk minder steriel dan in NL. Zo verpakken ze bijvoorbeeld veel steriele dingen in oude kranten. De OK bestaat uit een gang met 2 echte operatie kamers, in deze gang zitten alle patiënten de wachten. In de operatie kamer zijn vaak 3 verschillende operaties te gelijk bezig en als het echt heel druk is rijden ze gewoon een brancard de OK binnen en behandelen ze daar nog een patiënt op. Ook gebruiken ze vaak een spinal anesthesia ipv general. De patiënten kunnen elkaar dus allemaal aankijken en ook de andere operaties bekijken. In de OK zijn heel veel dokters en verplegers en veel zitten gewoon een beetje op hun telefoon te chillen, misschien omdat dit bijna de enige plek is met airco haha. Wat me opvalt is dat de dokters tijden de operaties echt de grootste lol hebben, volgens mij gaat dit vaak over de patiënt en kan de patiënt dit ook gewoon horen. De dokters hier hebben ook geen specialisatie, ze doen echt elke operatie. Als een operatie klaar is wordt er gelijk weer een nieuwe patiënt de OK in gereden, een beetje een lopende band. De operaties die ik heb gezien waren vooral een beetje routine operaties, zoals blinde darm verwijderen, veel wonden schoonmaken, abces drainen, botten terug zetten en het herstellen van een pees. 
Dit ziekenhuis is echt Ambers grootste nachtmerrie: je ziet andere operaties en de kans bestaat dat er iemand naast je overlijdt. De plek waar de patiënten liggen is ook een grote zaal met 30 bedden ongeveer, als er meer patiënten zijn liggen er gewoon twee patiënten in een bed. Het is hier bloed heet binnen en er zijn heel veel vliegen die het fijn vinden om op de wonden te zitten en lopen gewoon katten rond. Je ziet hier ook echt de vieste wonden omdat bijna elke wond hier aan het ontsteken is en de patiënten worden ook gewoon daar behandeld. Om hier te werken moet je dus wel goed tegen heel veel bloed en heel veel vieze wonden kunnen. 
Vandaag ben ik niet naar het ziekenhuis geweest want het is een feestdag dus er waren geen operaties. Het is namelijk morgen de verjaardag van Buddha! Wat het precies inhoudt weet ik niet maar er is heel veel versiering en veel gratis eten en het is hier thuis heel gezellig!