Week 2

28 april 2017 - Horana, Sri Lanka


Dinsdag hadden we community day met alle volunteers, helaas niet naar het ziekenhuis dus. Deze dag bestond uit het strand van Panadura opruimen, niet het leukste om te doen. Tijdens het opruimen kwam opeens de strandwacht naar ons toe met een emmer vol baby schildpadjes die net uit het ei waren gekomen, super schattig. Rond half 12 werd het een beetje te warm om op te ruimen en zijn we maar gaan lunchen in een hotel. Bij dat hotel hadden ze een zwembad waar we daarna de hele dag aan hebben gezeten. 
Woensdag hadden we medical outreach, weer niet naar het ziekenhuis maar het was wel super leuk. We gingen met alle medical volunteers naar een soort tempel waar iedereen uit de buurt gratis heen kon komen om door ons "behandeld" te worden. Dit bestond uit wegen en meten, bloeddruk meten en bloedsuiker prikken. Daarna vertelde een dokter die er ook was welke medicijnen ze eventueel nodig hadden en die konden ze weer bij ons halen. Het leuke aan deze dag was dat we zelf ook daadwerkelijk dingen mochten doen in plaats van alleen toekijken. Wat je wel heel erg merkt is dat deze mensen vrij kleinzerig zijn. Als je ze in hun vinger prikt voor bloedsuiker te meten doen ze bijna alsof ze dood gaan. Het is wel heel schokkend om te zien hoeveel mensen een te hoge bloeddruk of bloedsuiker hebben, vaker te hoog dan normaal. Deze mensen weten van vaak niet eens dat ze diabetes hebben wat vrij gevaarlijk kan zijn. Wel grappig is dat op de verpakkingen hier geen calorieën staan vermeld, vraag me af of ze überhaupt weten wat het is. Er staat alleen "low -, medium -, of high sugar", maar waar ze dat mee vergelijken is ook maar de vraag. Ze krijgen ook letterlijk voor elke klacht medicijnen en hier zit nooit een bijsluiter bij, waardoor ze de risico's ook nooit kunnen weten of wanneer ze de medicijnen moeten innemen. 
Donderdag en vandaag ben ik weer in het ziekenhuis geweest. De PCU blijft nog steeds heel gaaf, het enige nadeel is dat het soms heel druk en soms heel rustig kan zijn. Vandaag en gister waren dan ook iets rustiger dan maandag maar nog steeds veel interessante dingen gezien. Je maakt ook veel vreemde dingen mee, zoals een man met een afgebeten oor door een mens, een jongen die per ongeluk iets giftigs had gedronken omdat die wilde doen alsof, een kind met ijzerdraad in zijn oog en classic een kind met een knikker in zijn neus. Ik heb vooral de basisdingen geleerd, zoals hoe je een schaar vast houdt, waar je moet verdoven en hoe je moet hechten. 
Morgen ochtend hebben we weer een medical camp en daarna lekker 2 nachten naar Galle. De andere volunteers die in dit huis zaten zijn ondertussen naar huis en 11 mei komen pas nieuwe mensen, dus het is vrij alleen in dit huis. Mijn hostmom is wel echt super lief. Ze doet mijn was en kookt altijd echt heel lekker. Het is wel even wennen om curry ook als ontbijt te eten. Ik heb ook mijn eigen tuktuk chauffeur die me elke dag naar het ziekenhuis brengt en ook weer komt ophalen, heel schattig. 
 

Foto’s

1 Reactie

  1. Ammie:
    28 april 2017
    Beter een knikker dan een rozijn die er in 100 losse stukjes uit komt...